القلب حرم الله
شهید مطهری در کتاب جاذبه و دافعه عشق رو اینطور معنا میکنند :
علاقه به شخص یا شی وقتی که به اوج شدت برسد ، بطوریکه وجود انسان را مسخر کند و حاکم مطلق وجود او گردد عشق نامیده میشود .
عشق اوج علاقه و احساسات است ..!
خب مساله ای که بنده بشدت از اون ناراحت هستم ، این هست که متاسفانه امروزه واژه ی زیبای #عشق به علاقه های سطحی بین یک خانوم و اقا اطلاق میشه که ریشه در شور و احساسات جوانی اونها داره ...!
شهیدمطهری دوباره میفرمایند که :(( عشق اگر منظور از ان وصال محبوب باشد کمالی در شخصیت ما بوجود نخواهد اورد )).
#عشق از نظر بنده مختص ذات الهی و هرانچه که ادمی رو به سرچشمه ی عشق یعنی خداوند نزدیک کنه متعلق هست ...
حالا میتواند از جنس علاقه دوفرد باشد و یا هرچیز دیگری ....!
متاسفانه واژه #عشق مظلوم واقع شده و در حقش ظلم میشه !!
بنده علاقه هایی که امروزه خیلی رواج پیدا کرده رو رد میکنم چون در نهایت وقتی وصالی در اون نمیبینند بجای اینکه به یک منبع ارامش برای ایجاد تعادل روحی متمسک بشن ، شروع میکنند به فحاشی کردند و گاها دیده شده که معشوق خودشون رو دشنام میدهند ، درحالیکه اگر اونها معنای عشق رو درک کرده بودند میفهمیدند که عاشق کمال راحتی و رضایت رو برای معشوقش میخواد و نه مرگ و از این قبیل مسایل !!!
یکسری از اقایون هم که به سیگار و مخلفاتش روی می اورند !
شهیدمطهری میفرمایند که :(( من عشق و کتم و عف ومات مات شهیدا ... انکه عاشق گردد و کتمان کند و عفاف بورزد و درهمان حال بمیرد ،شهید مرده است . )).
#همین
#تمام
