شروع شد .... !!!!

بسم الله 

الان ساعت 00:19 روز 14 تیر 95

تاریخ اذیتم میکنه 

استرسم بیشتر میشه چون به وقت مصاحبه ام نزدیکتر میشم ...

اشکم میافته روی صفحه گوشی و چشمای پر اشک نمیذاره صفحه گوشی رو خوب ببینم ...

جز من و آجیم کسی خونه نیست 

اون نشسته طبقه بالا پای لبتاب و داره فیلم گردن بند شبح رو میبینه و قطعا بعداز فیلم اصرار داره که آجی بیا برات تعریف کنم 😐 من هم از دوتا چی بشدت میترسم 

بشدت

جن و تاریکی 😐

اگه داستان جن و ارواح رو بشنوم نمی تونم توی روز روشن هم دستشویی برم 

واقعا نمی دونم چرا این داستان ها اثر قویشون روی دستشویی رفتن آدم 😐 

من الان پایینم 

یه صفحه قرآن خوندم 

یک ایه اش این بود که خدا به گناهای بندگانش آگاهی داره ..... 

این رو که خوندم اشکم تشدید شد 

یعنی خصلت ماه رمضون همینه 

شب قدر رو که رد میکنی همش حواست به خودته و به حرف زدنت و رفتار کردنت و و و ...

بعد هم تا یه آیه ای روایتی چیزی میبینی که با قلبت بازی میکنه ، سریع اشکت میاد و سیمت وصل میشه 

یه حسی شبیه وقتی که از اردو راهیان برمیگردی و دلت میمونه اونجا .......

دلت اونجا میمونه ولی عرضه ی اینو نداری که حفظش کنی حالتو ....

می دونی چندبار تاحالا قول دادی ک دفعه آخرته ؟

ولی بازم ☺️ 

این شبای آخری حکم دعای کمیل خوندن شب جمعه ی حرم امام حسین رو داره 

یعنی هعی سعیتو میکنی بیشتر استفاده کنی 

بیشتر حال بدی به خودت 

نمی دونی بازم میشه یه شب جمعه حرم امام حسین باشی یانه 

نمی دونی تا سال دیگه ماه رمضون زنده میمونی یانه ....

یه حس تلخ و شیرین

شبای آخر هعی سعی میکنی بله و چشم گفتنت زیاد بشه 

با هربله بغض میکنی و با هر چشم گفتنت ، اشک میشی و میشوری غبار چشماتو ...

یه راه وصل اشک 

این دلت میگه آخیش 

چه راحت با خدا حرف زدم 

مث بارون میمونه که نعمته و وقتی میباره واسش فرقی نمیکنه روی سر کی و چی بباره ...

میباره و نعمتشو تقسیم میکنه 

حالا یه عده که اهل دلن ، توی بارون چتر دستشون نمیگیرن که بگن بیخیال بابا ، من نمیخوامت ...

اینا دل شناسن 

میذارن نعمت بهشون تموم بشه ...

خیس خیس میشن از اشک ..... ! 

بعد همینا وسط این بارون اومدنا داد میزنن یا یحب الباکین .... 

بعد که خوب خوب باریدن 

ی جایی 

اون وسطای دل دادنه 

میگن یا یحب التوابین 

اینو که میگن خدا ده قدم میاد سمتشون 

به اصطلاحی خدا میاد میگه : جانم بنده ی من 

بعد همین دلداده ، دیگه شرم میکنه از محبت خدا ....

دیگه لال میشه 

اخه خدا جوابشو داده 

بهش گفته جانم بنده ی من 

می دونی یعنی چی ؟

یعنی خدا به زبون بی زبونی داره میگه عزیزدلم چی شده ؟ باهام حرف بزن ....

بنده چی میتونه بگه جز اینکه :

انا احبک ...... .

.

.

.

.

.

پ.نون1 : همین بسه واسه اینکه آدم مست از خدا بشه ...

.

.

.

.

پ.نون 2: حرف گنده تر از دهنم زدم ... ! #مهم_نی 

.

.

.

.

پ.نون 3: الهی...

طالبان !

بسم الله 

الان ساعت 2:32 به تاریخ 13 تیر 

یکشنبه است 

ساعت ده صبح کلاس دارم و فکرم از یه طرف درگیر اونه 

ی سری کار داشتم که انجام ندادم ...

23 تیرهم مصاحبه دارم 

یعنی ده روز دیگه 

هیچی بلد نیستم 

ایناداره توی ذهنم میچرخه 

ولی چیزی که باعث شده بنویسم ، اون دل گرفتگی هست که بعد از هر بار خواستگار اومدن ، ایجاد میشه ! 

انقدر اومدن و رفتن که تصمیم گرفتم بنویسمشون ... !

آدم های مختلف با تیپ های مختلف !

ولی هیچکدوم رو نتونستم دوست داشته باشم ! 

حس میکنم نگاه همه شون به آدم ، حس خریدار و مشتریه ... !

وقتی ازت میپرسن خونتون چندمتره ؟! و ازاین قبیل سوالات ، ادم حس میکنه یه جنس بی ارزشه و دارن بررسیش می کنن برای خرید !

حس مثبتی نسبت به این سیستم خواستگاری ندارم 

یعنی داشتم ولی دیگه ندارم 

انقدر آدم های عجیب غریب دیدم که نگاهم منفی شده ! 

شاید و قطعا یکی از مسایل مهم زندگی آدم ، ازدواج هست ولی چرا باید همه ازدواج کنم ؟! چرا نگاه آدم ها به آدمهایی که ازدواج نمیکنن درست نیست ؟! چرا اگه یه دختر مجرد میمونه و سنش میره بالا ، با خودشون این فکرو نمیکنن ک این خانوم خودش نخواسته ازدواج کنه و نه اینکه خواستکار نداشته ! 

چرا بهش میگن ترشیده 😐 

وقتی آدم اون ایده آل ذهنیش وجود نداره ، الزاما نباید به هر قیمتی که شده ازدواج کنه ...

بعضیا این دیدگاهو دارن ک دختر باید ازدواج کنه ، حالا با هر پسر خوبی که شد ، شد ! 

درحالیکه صرفا خوب بودن پسر ملاک این نیست که یه دختر بتونه انتخابش کنه ! 

وقتی اصول فکری آدم با پسر یکی نیست ، ادم چجوری میتونه انتخابش کنه ؟ 

دوتا غذا داریم 

غذای جسم و غذای روح 

غذای جسم که تعریف شده است 

ولی غذای روح آدم های مختلف باهم فرق میکنه 

یه نفر غذای روحش موسیقیه و دوس داره با یه آدمی که موسیقی گوش میده ازدواج کنه و از این کار شوهرش لذت میبره و اروحش تغذیه میشه و ب هارامش میرسه 

ولی حالا طرف اصولش مثل تو نباشه و خیلی هم پسر خوبی باشه ، ولی وقتی روحت غذاش تامین نشه درکناراون آدم ، اون زندگی برات میشه زهرمار !

اه 

😐

.

.

.

.

پ.نون1 : نسبت به اسم خواستگار حساس شدم و اسمشوگذاشتم طالبان ! 

انقدر داستان هاش خنده داره که باید تبدیلشون کنم به کتاب ! 

.

.

.

پ.نون 2 : آدم با ظرف پلاستیکی غذا بخوره کنار همسرش ولی مشترکات فکریشون و اعتقادیشون یکی باشه 

زندگیشون گلستان میشه ! 

.

.

.

پ.نون 3 : الحمدلله 

شب اول .... !

الان ساعت 4:08 صبح نوزدهم ماه رمضون

5 تیر 95 

..........................................

خب رفتیم گریه هامونو کردیم

اشکامونو ریختیم 

اون وسطا که رسیدیم به یه نقطه انقطاع از هرچیزی ، یه سری حرفها و قول ها بین دلمون و خدا رد و بدل شد که تصور میکنیم از عمق وجود گفتیمشون و ....

الان نه اشک هست نه روضه و نه هیچ چیز دیگه 

عادی 

سحری رو خوردیم 

منتظر اذان صبحیم 

الان که توی جو و فضا نیستیم باید تکلیف خودمونو روشن کنیم ...

باید یه کفش آهنی بپوشیم و محکم کنین خودمونو از ایمان به قول هایی که دادیم که اگه اینجور نشه ، وضعمون بعد از ماه رمضون کم کم میرسه به همون چیزی که قبل از ماه رمضون بودیم ...! 

خدا مسخره آدم نیست که 

همش ضد و نقیضیم براش .... ! 

نمیگم می مونیم تماما روی حرف ها و قول ها 

ولی لااقل قول بگیریم از خدا که یه دست از غیب برسونه و نذاره بریم به فنا ....... 

.

.

.

.

پ.نون : پارسال ماه رمضون و ایضا سال قلبش ، یه شب نماز شب خوندم و بعدش خوابم برد و نماز صبحم قضا شد ...

خیلی از کارهای زندگیمون شده همین 

گاهی واجبات میرن توی حاشیه و مستحبات میشن بتمون !! 

درحالیکه ایت الله بهجت که شدن العبد ، صرفا واجباتشون رو انجام میدادن و از محرمات دوری می کردن ....

بدبختی ماها اینه که توی دستورات دین افراط و تفریط داریم ...

یه جا رو میگیریم ی جا رو ول میکنیم 

همه اش هم برمیگرده به اون ضعف ایمان که اگه ضعف ایمان نبود ، دچار این کم و کسری ها نمیشدیم ! 

آرزومه بلد بشم که عاشقی کنم برا خدا 

ولی نشده تا الان ....................

هنوز یاد نگرفتم ......  

.

.

.

.

دل : 

برگشته ام به سوی شما ایها العزیز 

در خیمه گاه خویش مرا نیز جا کنید

18 روز بر فنا !

پارسال ماه رمضون مقداریشو قم بودیم و مقداریشو روستا خونه مامان بزرگ 

سال قبلش هم همینطور ...

برنامه ام توی ماه رمضونا اینجوری بود که افطار که می کردیم ، بعدش ظرفا رو باید من میشستم و خیلی طاقت فرسا بود !! 

هیشکی جز من نبود که بشوره 

البته اگه زن عموها از شهر اومده بودن روستا ، دیگه آزادی محض بود ...

بعد از شستن ظرفا و دیدن دوتا فیلم با اون تلویزیون 24 اینچ مثلا ال سی دی خونه مامان بزرگ که فقط چهارتا شبکه رو میگرفت ، میرفتم توی اتاق کنار حیاط و از توی قفسه کتاب بابام یه کتاب ورمیداشتم و یه بالشت میذاشتم کنار پنجره و شروع میکردم به خوندن .... ! 

ساعت نزدیکای دوازده که میشد همه ی خونه میرفتن توی خواب و من بودم و بیداری و کتاب و صدای جیرجیرک ...

صدای جیرجیرک هیچوقت حذف نمیشه ! 

یه ذره کتاب میخوندم ، یه ذره توی نت میچرخیدم و البته سرعت نت خوب نبود ولی بد هم نبود .... 😐 از هیچی بهتر بود 😐

وقتی هم از کتاب خسته میشدم بیرونو نگاه میکردم و حرکت ماهو تا وقتی که سحر برسه میدیدم ....

فکر 

چیزی بود و هست که هیچ وقت رهام نمیکنه 

فکر میکردم به همه چی ! 

ساعت دو که میشد مامانمو بیدار میکردم که سحری درست کنه و ساعت دو ونیم بقیه رو بیدار می کردیم ...

سحری رو توی اشپزخونه میخوردیم و تهش حتما باید هندونه میخوردیم 

هندونه های اونجا با هندونه های اینجا خیلی فرق داره 😐 چندشب پیش اینجا یعنی خونمون سحر هندونه خوردم ، کل روز معده درد داشتم 😐😐

طعم اونا یه چیز دیگه است 

اصلا هندونه عضو جدانشدنی سحری های اونجاس ! 

بعدخوردن سحری من غلط بکنم ظرف بشورم 😄 

نهایتا سفره رو جمع می کردم و هرکی میرفت پی کار خودش ...

منم میرفتم تجدید وضو می کردم و توی اتاق کنار حیاط 

همونجا که الان دلش برای من تنگ شده ، مینشستم و مناجات امیر المونین می خوندم 

بعداز مناجات هم نمازشبمو می خوندم و بعدش هم اذان صبح 

بعد از اذان صبح قران اون روزو میخوندم و میخوابیدم تا ظهر 

ظهر با صدای اذان گوشی بیدار میشدم و نمازو میزدم ب بدن و میخوابیدم تا نزدیکای ساعتی که ماه عسل پخش میشد ...

بعدش هم اذان و افطار و .....

یه چرخه ی تکراری دوست داشتنی !

ولی امسال 

از شب اول تا امشب ، نه نمازشب خوندم نه مناجات نه کتاب 

هیچی هیچی 

هیچی محض 

چرخه ی ماه رمضون اینجوری شده که 

سحر میخوابم تا ظهر و نمازو که میخونم بعدش میخوابم تا غروب 

اگه هم کلاس داشته باشم صبح ساعت نه بیدار میشم و بعداز برگشتن از کلاس نمازو خواب تا غروب 

غروب هم نمازو میرم مسجد و بعدش هم افطار و تلویزیون ! 

اینترنت نقشی نداره اینجا خداروشکر 😄

ترک کردم 

ولی راضی نیستم از خودم 

شبها کارم شده نشستن پای تلویزیون و ساعت ده هم که میشه همسایمون اینا میان خونمون و تا ساعت سه میشینن و حرف میزنیم 

حرفای تکراری ! 

الان هم که دارم مینویسم ، همسایمون اینا نشستن و دارن حرف میزنن و ... ! 

خیلی حال به هم زنه روزا و شبهام 

نمی دونم قراره چجوری شب قدرو بفهمم !!!!! 

یعنی حالم از خودم بهم میخوره .

کاش لااقل این چن روز باقی موندش ی ذره آدم بشم 

خیلی بد شدم 

خیلی 

خیلی ها 

خیلی 😐😐😐

البته یه دلیلش هم این بود که خونه ی ذره به هم ریخته و کل کتابهام و اینها و میزم و ... همه اش به هم ریخته و سر همین تمرکزی نداشتم واسه خوندن کتاب  وایناو البته اینا همه اش بهانه است :D 

از امشب ان شاء الله رویه ی سالهای قبل رو میگیرم .

ان شاء الله البته 

ان شاء الله 

.

.

یه روزی حسرت همین روزا و ساعتهارو میخورم .... 

.

.

.

پ.نون : رب اغفرلی ....